Язмыш кайларда йөртсә дә, кайларга илтсә дә, авыл баласының җаны барыбер туган табигатенең җылысын гомере буе тоеп яши, күңеле туган җиреннән аерылмый. Таңнарында, кичләрендә талгын җилдә агач яфраклары серләшүе, саф сулы чишмәләрнең чылтырап агышы, салют сыман яктыртып-ялтыратып табигатьне сәламләгән сыман күк күкрәтеп, ягымлы душтай яңгыры белән дөньяны яшәртеп, сафландырып үткән...