Мондагы ыгы-зыгының, мондагы, беренче карашка, хаосның да үз тәртибе бар. Сый-нигъмәтләрне ашъяулыкларга төйнәп, ат арбасына утырып бәйрәмгә чыгып китүдән башлап, авторлар монда барысына да «эш таба» - алар бу очракта автор да, куючы режиссер да, этнограф та, фольклорчы да, тарихчы да... Дус-иш белән очрашу-күрешүләр, Сабан туеның бәһасен күтәргән ат чабышлары, бәйрәмнең умыртка баганасы булган көрәш - бар да игътибар үзәгендә. Сабан туена гына хас уеннарның да бөтенесе бар: кашыкка йомырка салып йөгерүләр, чүлмәк вату, аркан тартышу, капчык киеп йөгерү, көянтә-чиләкләр белән йөгерү... Ара-тирә таныш йөзләр - ил агалары, әдәбият, сәнгать әһелләре дә очрап куя әле шунда. Монысы да табигый хәл. Рада Нигъмәтуллина әйтмешли, монда бер хилафлык та юк, Сабан туенда нәрсә булса, барысы да бар. Сабантуйларны балачактан ук күңеленә сеңдереп үскән сынчы андагы һәр детальне күңеленнән бөртекләп барлаган.
- Сабан туе минем тормышыма Казахстаннан Балчыклыга күченеп кайткач, 10-11 яшьләрдә килеп керде. Сугыш елларында похоронкалар килеп торса да, өзелмәде ул. Бөтен авыл белән Сабан туена йөри идек. Тыйнак кына булса да уздыралар иде аны. Әнием мәктәп директоры иде, аннан парторг итеп сайладылар, колхоз рәисе дә булды. «Гөлсем апа, кызыгызны булса да җибәрегез», - дип әйтәләр иде. Сабан туе ничек бар, шулай бөтенесе исемдә, җанымда саклана: көрәш, капчык сугышы... Барыннан да элек очрашу урыны иде Сабан туе. Күрше авылардан да киләләр иде, - дип искә ала сынчы.
Комментарийлар