Тик өметеңне җуйма гына...

Ходай Гөлфиягә сабырлыгын да, авыр сынауларын да өеп биргән. Аңа кайчан гына шалтыратып хәлен сорашсаң да, беркайчан зарланмас. Мәрхәмәтле, батыр йөрәкле бу хатынга һәркем соклана һәм шакката.

Яшь чагында ул да башка кызлар кебек яраткан кешесе белән гаилә корып, бәхетле яшәргә хыяллана. Гөлфия белән Равил Сәлахетдиновларның тормыш юлы бик матур башлана. Бер күрүдә бер-берсенә га­шыйк булган бу ике яшь йөрәк арасындагы хисләрне Ләйлә белән Мәҗнүн, Ромео һәм Джульетта мә­хәб­бәтләренә тиңлиләр. Гөлфия ул чакта диспетчер, Равил шофер булып эшли. Бәхет өстенә бәхет булып уллары Радик туа.

1994 елның апрелендә, бергә яшәүләренә ун ел тулуны билгеләп үтәргә өч ай калганда, яшь гаиләнең аяз күген кара болыт каплый. Командировка алдыннан дусты Равилне машина төзәтергә алып китә. Сау-сәламәт килеш чыгып киткән ир ул көнне өенә үз аяклары белән кире әйләнеп кайта алмый. «Кам­АЗ» машинасының кузовы белән көпчәк арасында кысылып кала ул. «Ашыгыч ярдәм» машинасы килгәч тә, Равилнең яшәү белән үлем арасында тартышуын күрә торып та, аны алып китәргә ашыкмыйлар. Хас­таханәгә барып җиткәнче барыбер җан бирәчәк, янәсе. Янына җыелган ир-­егетләр: «Ничек инде сулаганын күрә торып алып китмисез?» - дигәннән соң гына, аны 5 нче хас­таханәгә илтәләр.

Гөлфия дә хастаха­нәгә китә. Анда иренә ярдәм күрсәтергә атлыгып тормау­ларын күреп аптырый ул. Соңыннан Равилне башка хастаханәгә озаталар. Анысында табиб­лар: «Равилнең берничә атна гомере калган, бик яхшылап карасаң, ике ел яшәр», - дип кисәтүләренә карамастан, хатын ышанычын җуймый. Ул үзенең соңгы вакытта күргән төшен искә төшерә. Урманга барганда, уллары бер бияләен кулыннан төшереп калдыра. Кире кайт­канда, аны табып алалар. Димәк, Равил яшәргә тиеш, дип уйлый Гөлфия. Нинди генә экстрасенсларга мөрәҗәгать итми ул. Күбесенең акча өчен генә йөрүен аңлап ала. Табиблар Равилне, ба­рыбер яши алмаячак, дип, өйләренә кайтарып җибәрәләр.

Әнә шул вакыттан бирле 21 ел инде Равил урын өстендә. 21 ел буе Гөлфия иренең янәшәсендә. Ул аны борыны аша куелган махсус көпшәдән тукландыра. Ничә еллар буе бер ноктага төбәлеп хәрәкәтсез яткан авыруны Гөлфиянең ничек тәрбияләгәнен күреп хәйран каласың. Җиләк-җимеш суларын да эчертә, яшелчәләрен дә ашата. Берничә ел элек аның йок­лаганда хәрәкәтләнә, елмая башлаганын күрү дә аның өчен сөенеч булган.

«Ничек гомер буе беркая бармыйча авыру карап яшәргә була? Әти-әнисе дә карарга булышсын», - дию­челәргә Гөлфия: «Равил минем улымның әтисе бит. Үсеп җиткәч, аның күзенә ничек карармын? Мин аны ташлап китәргә уйламадым да. Киләчәктә балам алдында намусым чиста булсын», - ди. Радик әтисенең авыру икәнен мәктәптәге иптәшләренә дә белгертми. Кайчагында шуклыгы аркасында, әнисенең: «Их, әтиең сау­сәламәт булса, кирәгеңне бирер иде синең», - дип ачулануына каршы: «Әгәр авырмаса, кыйнаса да, риза булыр идем әле», - ди торган була ул.

Радик хәзер үзе әти кеше. Гөлфия белән Равил кайчандыр оныкларын бергәләп үстерергә хыялланганнар бит, югыйсә. Ә Гөлфиянең 21 ел буе концерт-театрларга йөргәне юк. Барасы җире булганда, ире янында кеше калдырырга кирәк. Әле дә ярый үзенең изге күңелле туганнары ярдәм кулы суза аңа. Аның тәмле пироглар пешергәнен белеп, таныш-белешләре мәҗлесләр өчен заказлар биреп торалар.

Гөлфия бүгенге яшь­ләрнең юктан да үпкәләшеп йөрүләренә аптырый. Югыйсә, адәм баласына бер генә мәртәбә бирелгән бу гомер юлыннан бер-береңне рәнҗетмичә үтүгә нәрсә җитә соң? Үзе исә Равиленнән башка яшәүне күз алдына да китерми.

Бүген хатын-кызлар арасында нинди генә бәйгеләр үткәрмиләр. Җыр-бию, матурлык конкурслары җитәрлек бездә. Әмма шундый олы йөрәкле гүзәл затлар лаек ул «Алтын йөрәкле» кеше исеменә. Чын мәгънәсендә бүгенге заман герое ул Гөлфия.