Илсия Сөнгатуллина – шул утка төшкән эшмәкәр, алтынчы елын эшли, Арча районыннан. 134 400 сум акчасына 480 баш чеби алып, 11 кешегә сата.
– Кыска аяклы, иткә әйбәт токым ул, халык гел шуны сорый. Элек тә алардан йомырка сала торган кызыл тавыклар алып кайтканыбыз булды. Киченнән үк барып кунакханәдә кундык. Таң күзеннән торып, көне буе озын чират тордык. Без “Меркурий” системасына беркетелгән, күпме, кайдан һәм нинди генә чеби алып кайтсак та бөтен мәгълүмат күренә. Ветеринар язып биргән белешмәбез дә бар, чебиләр сау-сәламәт диелгән. Дөрес, башка хуҗалыклардан алганда кош-кортларга нинди прививкалар ясалуы хакында 4 позиция тутырылган була иде, ә боларның икәү генә, – ди ул.
Кулларындагы белешмәдә чебиләргә “Марсек авыруы” белән ИБК (инфекцион бронхит) вакциналары ясалуы хакында язылган. Ә башка хуҗалыклардан алынган ветеринария белешмәләрендә исә боларга өстәп Ньюкас белән Гамборо авыруларына каршы ясала торган вакциналар да теркәлгән. Кош-кортларның авыруларга каршы торучанлыгын арттыруга тиешле таләпләрнең үтәлешенә бәйле тәртип җәһәтендә уйланырлык җирлек юк түгел шикелле. Әз генә тезгенне йомшату да җитә, менә бит ничек килеп чыккан...
– Чебиләр бер-ике көннән үк авырырга тотынды. Айратка да, Илфатка да шалтыраттым, алар – бертуган Хөснуллиннар. “Чебиләр үлә бит. Җыелышып киңәшик”, – дидем. “Сез Илфатка түләдегез, мин сездән акча алмадым”, — диде Айрат. Мондый чакта тыныч кына аңлашасы да... “Эшмәкәрләр дә кеше, тыңла безне, киләбез!” – дидем. Шактый җыелган идек, тавышланышмыйча сөйләштек. Без үлгән чеби акчасын кире кайтаруларын сорап гариза яздык. Түләүдән баш тарттылар. Һичьюгы хакның яртысына да риза без. Аңлаша алмадык. “Миңа берегез дә кирәк түгел!” –Илфатның соңгы сүзе шул булды. Әле машинама һөҗүм итәләр дип, полициягә кадәр чакыртты, – дип сөйли Илсия ханым.
Гөлгенә ханым Мирсәетова Чаллыда яшәүче эшмәкәр. 30 еллык тәҗрибәсе бар.
– Ике рейс ясадык без, 14 һәм 16 май көннәрендә барлыгы 1400 баш чеби алып, Минзәлә, Мөслим, Тукай районындагы авылларда сату иттек. Сап-сары аяклы, кып-кызыл кикрикле, карап торышка бик матур чебиләр иде алар. Ике көннән: “Чебиләрегез үлә”, – дип шалтыра башладылар. Барсам, чебиләр гырылдап ята, күзләре шешкән, эчләре китә... Антибиотик бирергә куштым. Ай ярым вакыт эчендә 30 баш чеби алучыларның 20се үлеп, унысы исән калса да куанырлык түгел, барыбер үсмиләр.җКыяфәтләре әлегәчә чирле, суеп ашарга күңел бармый. Сүз ишетелә бит, кайбер эшмәкәрләргә махсус дарулар биреп җибәргән алар, мин ялынып, барып йөрмәдем, – ди Гөлгенә ханым.
Елына 270 мең баш тавык-чебеш сатучы хуҗалык элек чуар, ак, йомырка сала торган кызыл тавыклар үстереп саткан.
– Әтиләре Зиннур абый бик әйбәт кеше иде, аның вафатыннан соң уллары гаилә бизнесын үз кулларына алды. Начар егетләр түгел, әле дә бик әйбәт сөйләшәбез. Ялгышларын да таныйлар: “Тавык фермасына чеби кертеп ялгыштык без, Гөлгенә апа”, – ди Айрат. Мин аларга үч сакламыйм, алар да усаллык белән сөйләшми. Факт – чебиләр үлә. Халык алдында безнең дә абруй төште, ышанмыйлар, бик күп клиентларыбызны югалттык. Кем рәнҗеп, кем үпкәләп шалтырата. “Әйбәт чеби ите ашыйбызмы икән?” – дип элеккеге килентлар да ярага тоз сала. Һәммәсенә дә акчасын кире кайтара алмадым, хәлемнән килгәнчә тырыштым. Мин үзем 500 мең сум акчамны суга салдым, – ди Гөлгенә ханым.
Ләкин бер эшмәкәр генә шушы хәлгә тарыса аның сүзләренә ышанып та булыр иде, монда бит төрле тарафка “сибелгән” чебиләрнең һәммәсендә дә бер үк хәл. Шунысы гаҗәп, Баш ветеринария берләшмәсе җитәкчелеге дә чеби алып кайтып сатучыларга машиналарын юып, дезинфекцияләп торырга куша. Урынлы таләп. Тик эшмәкәрләр тарафыннан бу таләпләр дә үтәлә кебек.
– Без машиналарны гел юып, дезинфекцияләп торабыз, кайчагында санпедстанциягә барып, акча түләп тә эшләтәбез. Аннары хуҗалыкка да дезбарьер аша керәбез, анда да машиналар махсус препаратлар белән эшкәртелә, – ди Гөлфинә ханым.
Комментарийлар