Авыл агайлары баш вата

«Уенда катнашырга чакыргач, сүз дә юк, бераз шикләнү булды. Камера каршында бер балл да алмыйча кайтып китүдән курыккан идем, - диде ул. - «Башваткыч»та бирелгән сораулар безнең эшчәнлек юнәлешендә иде, шуңа күрә җавапларны табуы кыен булмады, ләкин әле белгәнне дә тиз һәм төгәл итеп әйтеп бирергә кирәк. Уен вакытында җавапны кычкырам, ә төймәгә басарга онытам. Төймәгә басып куйгач, җавапны ун секунд эчендә әйтүчеләр, әлбәттә, ота. Башка уенчылар исә, җавап әзер, дип, уйлаудан туктап торалар. Шуңа күрә дә уен инде ул. Хәйләсез - дөнья файдасыз, диләр. Безнең авыл халкы үзенең тапкырлыгы, җор теллелеге белән беркайда да югалып калмый анысы. Бу уенда катнашу коллективны да берләштерә, гадәти булмаган шартларда үзенә күрә бер сынау да ул, фикерләүне дә үзгәртеп, яңартып җибәрә».