“Сезне иң хәерле гамәлгә өндимме?”

Аллаһы Тәгалә җавап итеп: «Синең зикер кылуың – Миңа шөкер итүең», – диде. 

Шөкер белән зикер бер-берсе белән нык бәйләнгән, зикер кылмаган бәндә шөкерсездер, ә шөкерсез бәндә зикерсездер, чөнки зикер ул – Аллаһы Тәгаләне искә төшерү булса, шөкер – Аллаһның нигъмәтләрен искә төшереп, Аңа рәхмәт әйтү.

Расүлебез салләллаһу галәйһи вә сәлләм үзенең бер хәдисендә зикернең әһәмиятлелеген аңлатып үтте. Әбү Әд-Дардә болай дип риваять итә: «Пәйгамбәребез болай дип әйтте: «Сезне иң хәерле гамәлгә өндимме? Раббыгыз каршында иң зәки (чиста, пакь) булган, дәрәҗәләрегезне күтәрә торган, Аллаһ юлында мал сарыф итүдән, алтын вә көмеш инфак итүдән, җиһад кылудан да хәерлерәк гамәлгә өндимме?» Шул вакытта сәхабәләр: «Әлбәттә әйт, ий Аллаһы Расүле!» – дип әйттеләр. Пәйгамбәребез салләллаһу галәйһи вә сәлләм: «Аллаһыны зикер кылу», – диде» (Тирмизи). 

Чыннан да, безгә зур дәрәҗәләргә ирешер өчен әллә ни кирәкми, фәкать күп итеп Аллаһны зикер кылу кирәк. Зикер – ул гыйбадәт. Пәйгамбәребез: «Дөнья ләгънәт кылынган һәм дөньяда булган һәр нәрсә ләгънәт кылынган, өч нәрсәдән кала: зикер кылу, гыйлем алу һәм гыйлем бирү», – дип әйткән (имамнар Әт-Тирмизи, Ибне Мәҗе, Әл-Бәйһакый хәдисләр җыентыгыннан). Шуңа күрә без зикергә, гыйлем алуга һәм гыйлем бирүгә игътибарыбызны юнәлтмибез икән, шул вакытта дөнья белән бәйләнгән һәр эшебез ләгънәт астында булырга мөмкин. Шуңа, җәмәгать, шәригать гыйлемен алу бик кирәк, зикер белән шушы гыйлемебезне калебтә ныгытуда тырышыйк. Әгәр кеше шушы өч гыйбадәтне үтәсә, дөнья белән бәйле булган хәерле-изге эше ләгънәттә булмас, бәлки мәрхәмәттә булыр.

Шөкер итү хакында Коръәни Кәримдә бик күп урыннарда искә алына: “Мине искә алыгыз, Мин дә сезне искә алырмын. Миңа шөкер итегез, [әмеремә буйсынмыйча, нигъмәтләремне күрмәгәндәй] Миңа карата шөкерсез булмагыз («Әл-Бәкара / Сыер, 2:152).
Пәйгамбәребез Мөхәммәд салләллаһу галәйһи вә сәлләм болай дип әйткән: «Сездән югары булганнарга түгел, ә сездән түбән булучыларга карагыз. Бу сезгә Аллаһының нигъмәтләрен ким итеп күрмәүдә ярдәм итәчәк» ( Мөслим).

Шулай ук Расүлебез салләллаһу галәйһи вә сәлләм: «Кем иртә белән иминлектә, саулыкта, бер көнлек ризыгы булган халәттә йокыдан уянса, ул җир йөзенең бөтен байлыгына ия кеше кебек булыр» (Әт-Тирмизи), – дип әйткән.
Аңлавыбызча, шөкер итү – ул Раббыбызның биргәннәренә канәгать булып, Аңа рәхмәтле булып яши белү. Бу гамәлне һәркем дә булдыра алмый. Раббысын ихластан яраткан һәм бу дөньяга вакытлыча гына килгәнен аңлаган кеше өчен бу гамәлне башкару кыен булмаячак. 

Тимергали хәзрәт Юлдашев,
“Саләх” мәчете имам-хатыйбы