Зиннур Нурмөхәммәтовның кызы Юлиана: «Әтинең артист һөнәрен сайламаска кушуы гына исемдә»

- Әтиегезнең нинди ки­ңәшләре исегездә калган, Юлия?
- Әти мәрхәмәтле, намуслы, ачык йөзле кеше иде. Буш вакыты чыкса, һәрвакыт минем белән булырга тырышты. Ул бакыйлыкка күчкәндә, миңа 15 кенә яшь иде. Ул үзе үлем турында уйлап та карамагандыр шикелле. Әллә ни киңәшләр бирергә дә өлгермәде. Бары тик артист һөнәрен сайламаска кушуы гына исемдә.

- Ни өчен сайламаска кушкан, дип уйлыйсыз?
- «Күпме хезмәт куясың, кайвакыт шул юкка чыга. Безнең җәмгыятьтә иҗат кешесенә яшәү җиңел түгел», - ди торган иде ул. Ә мин барыбер музыка мәктәбендә фортепиано классында укыдым. Нинди концертка барса да, әти мине үзеннән калдырмады. Нәрсә яхшы, нәрсә начар икәнен күрсәтәсе килде аның. Концертларга гына түгел, репетицияләренә дә алып йөрде. Аларны тыңлап, күзәтеп утыру миңа бик ошый иде. Соңгы елларында ул эстрададан классикага күчте. Алар өч тенор (әти, Георгий Ибушев, Владислав Голиков) бергә чыгыш ясый башладылар. Бу татар сәхнәсе өчен яңалык булды, дип уйлыйм. Әти Италия җырчыларын тыңларга яратты, ләкин аларны кабатламады. Ул беркемне дә кабатламавы белән үзенчәлекле.

- Әтиегезнең башка шөгыльләре дә булгандыр.
- Спорт белән шөгыль­ләнде, үзен һәрвакыт формада тотты. Хоккей, футбол карарга йөрде, китап укырга яратты. Кая барса да, китап алып кайтты. Җәен без бергәләп бакчага бара торган идек. Самавыр чәе эчәргә ярата иде.

- Сәхнәдә, тормышта өнәп бетермәгән әйберләре бар идеме?
- Әти профессиональ булмаган яшьләрнең сәхнәгә чыгуын яратмады. Тормышта исә хыянәтне, җилбәзәк, җиңел уйлаган кешеләрне сөймәде. Бервакыт кайсыдыр шәһәрдән аның янына якын дусты килергә тиеш иде. Әти, аны каршы алырга, дип, вокзалга төшеп китте, ә дусты килмәде. Күрешүгә өметләнгән әти вокзалда утырып елаган. Ул чакта кесә телефоннары юк бит. Аның йөрәге һәрвакыт яралы иде, чөнки ул балалар йортында тәрбияләнгән. Ата-ана мәхәббәтен күрмичә, үзенең беркемгә дә кирәк булмавын тоеп үскән. Шуңа да дуслыкның кадерен белде, якыннарын чын йөрәктән үз итә иде.

- Иң якын дуслары кем­нәр иде?
- Аккордеончы Вячеслав Лукьянов, музыкант Маргарита Коварская, Татарстанның халык артисты Георгий Ибушев белән дус булдылар. Аның кабер ташына да Георгий Ибушев тәкъдим иткән шигырь юллары язылган.

- Әниегез Тамара Яковлевна рус булса да, татарча сөйләшә. Аларның кавышу тарихлары сезгә мәгълүмме?
- Мәскәүдә укыганда танышканнар. Әни гимнастика ­остасы, оригиналь жанр артисты булган. Татар авыллары буйлап гастрольләрдә йөргәндә үзеннән-­үзе татарча өйрәнгән.

- Әтиегез хакында, алданрак табибларга мөрәҗәгать иткән булса, бәлки коткарган да булырлар иде, ди­гән уйлар да борчымый калмагандыр...
- Әти, үләсен алдан сизен­гән сыман, күп кенә шә­һәр­ләрне йөреп чыкты. 62 яше тулгач, яз көне анда яман шеш авыруы таптылар. 9 майда соңгы концертын куйды. Шуннан соң авырып урын өстенә ятты.

- Үзегез нинди һөнәр сайладыгыз?
- Мин башта Казан дәү­ләт университетының чит телләр факультетын тәмам­ладым. Инглиз, испан телләрен өйрәндем. Мәктәптә дә эшләп алдым. Хәзер тәрҗемәчеләргә кытлык юк, шуңа күрә кабат башка һөнәр сайларга туры килде. Хәзерге вакытта психолог булып эшлим. Психолог ул табиб кебек. Җан табибы дияр идем мин аны. Хәзер Европада һәр гаилә үз терапевтын гына түгел, үз психологын да булдырган. Бервакыт ул көн безгә дә килер әле.