“Люциядән башка булмый, ул булмаса тәртип бетә”

Балаларымны бакчадан, мәктәптән алырга да җайлы булыр, өй янында гына дип, танышының сүзен тыңлап, юл аркылы гына урнашкан почтага эшкә керергә була. Инде менә 20 елдан артык шушы хезмәттә. Ике баласы инде әллә кайчан үсеп җиткән, инде оныклары бар. Люция Йосыпова йортларга бәхет өләшүдә.

Бәхет өләшүдә дип юкка әйтмим. Чөнки аны участогындагы һәркем үз туганын көткәндәй каршы ала. Аның бусагадан атлап керүе халык өчен үзе зур бәхет. Озак еллар эшләгәч, аңа күптәннән ияләшкәннәр, китә генә күрмә, безне ятим итә күрмә, диләр участок өлкәннәре.   

- Эш сәгате юк, саф һавада, дип уйлап бу эшкә кергән идем, - ди Люция ханым. – Балаларны үстергәндә хат ташучы эшенең үз уңайлыклары булды. Еракка барып эшләмәдем. Балаларны ашыктырып иртә таңнан бакчага, мәктәпкә илтмәдем. Көн буе урамда булгач, бакчадан, мәктәптән алырга да уңайлы булды. Яшь вакытта шунысы да мөһим бит әле аның. Болай озаклап эшләрмен дә дип уйламаган идем, бер ияләнеп киткәч, үзем дә сизмәстән почтада  калдым.  

Эшен яратып, җаваплы карап эшли ул. Бар адресатка барып җитсен өчен тырыша. Кайбер хатларны өйләренә үк кертеп бирә. Өйдә булмасалар, почта тартмаларына хәбәр калдыра. Хәзерге почта эше белән элеккесе аерыла, ди Люция ханым. Соңгы елларда почтаның таләпләре дә, максатлары да үзгәргән. Хезмәт хаклары да зур түгел. Тик шулай да эшен ярата ул. Озак еллар бер урында эшләгәч, абүнәчеләр белән тыгыз элемтәдә тора. «Алар миңа ышана, мин аларга өметләнәм», – ди ул.

 – Син эшләгәндә язылабыз, китә генә күрмә, диләр. Шулай дип хөрмәтләп торгач та рәхмәт. Яшьләрне газет-журналларга яздыру авыр, алар интернетта. Ә өлкәннәр барыбер кәгазь вариантны тотып укырга гадәтләнгән. Заманында күп итеп язылганнар, күзләре белән проблемалар барлыкка килгәч, газета-журналларның санын киметә бара. Абүнәчеләргә отышлы булсын дип декада вакытында яздырырга тырышам. Өстәвенә сату планы да бар. Шәһәр җирендә адым саен кибет булгач, халыкка товар тәкъдим итү дә кыен. Шуңа күрә үземә генә алырга тырышам. Элек почтада эшләргә җиңелрәк иде.

- Ул үз эшенә шулкадәр җаваплы, кар явамы, яңгырмы, вакытында китерә, – ди Гөлнур Вәлитова. – Мин йортта килеп туган хәлләрне ачыклаучы, ягъни халык телендә “старший по дому”. Кайбер вакытта йорт номерлары язылган, фамилияләре күрсәтелгән, фатир номерлары куелмаган хатлар килә. Менә шундый вакытта фәлән фамилияле кеше кайсы фатирда яши, минем белән элемтәгә чыксыннар әле, шул кешегә хәбәр сала алмыйсызмы, дип шалтырата. Безнең йортлар белән генә түгел, бөтен йортларны да шулай кайгыртуда. Ул безнең үз кешебезгә әверелеп бетте. Аны бөтен фатирда көтеп торалар. Яшерен-батырын түгел, шәһәр җирендә почта ящикларын җимерү очраклары бар. Андый вакытта килгән әйберләр югалмасын өчен домофоннан фатирларына шалтырата, газетагызны, хатыгызны салдым, төшеп алыгыз, ди. Безнең Люциябез кебек хат ташучылар бик сирәк. Чын күңелдән, бар йөрәген биреп халык белән эшли. Элеккеге чорда авылларда халык хат ташучыларны ничек  көтеп ала иделәр, бездә әле дә шундый хәл. Ул бөтен кешене белә, матур итеп сөйләшә, аралаша. Эшен бик төгәл алып бара. Люция апабыз авырып китсә бөтен кеше кайгыра, чөнки беләләр, аның кебек эшенә җаваплы караучыларны хәзер табып булмый.  

Соңгы вакытта сәламәтлеге белән җитди проблемалар килеп чыккан. Люция ханымның авырып китүен белеп, участоктагы аны белгән һәркем савыгуын теләп догалар кыла. Чөнки алар Люция ханымның тәртип белән эшләвенә, җаваплы булуына шулкадәр күнеккәннәр. Берничә атнага отпускка китсә дә аны юксына башлыйлар. “Люциядән башка булмый, ул булмаса тәртип бетә”, – ди участок әбиләре.  

Соңгы вакытта Люция апа сәламәтлеген дә кайгыртып торырга мәҗбүр. Җитди авырудан соң, өч айдан өч айга тикшерүләр узып тора.

– Барысына да яхшыга өметләник. Халык белән эшләү үземә дә ошый. Алар да, хезмәттәшләрем дә хөрмәт итә. Яшьләр почтага эшкә килми. Күбесенчә элек кереп калганнар, инде бүген лаеклы ялга чыкканнар эшлибез. Ләкин без инде бу эшебезгә күнеккән. Халык рәхмәте, хәер-догасы безне йөртә, – ди Люция ханым.