Рөстәм Асаев: “Айнурны мин 20 еллап беләм. Эстрадага чыгуымда Айнурның роле бик зур. 2003 елда “Гармун моңы” һәм “Ак болытлар” җырлары белән бергә көн-төн кайнаштык. Ул – үз эшенең чын остасы. Кеше буларак, юмор хисле, ярдәмчел, дәртле иде, үз эшен белеп башкарды. Бик пөхтә кеше иде. Күлмәк-чалбарларын һәрвакыт үтүкләп киде. Ашарга пешерү осталыгы да бар иде. Иң төп сыйфатларының берсе – беркайчан да беркемне кыен хәлгә куймады. Дөрес, аның нервландыра торган гадәте бар иде. Концерт башланырга 5 минут кала ул – юк. Инде концерт башланды дигәндә генә, сәхнәгә үзенең энергиясе белән атылып килеп чыга иде. Мин аның китүенә ышанмыйм. Нык авыр. “Братка, всё сделаем” дип әйтә иде... Бөек музыкант дустым Айнурик, тыныч йокла, бәхил бул, күңел түремдә, Син, дустым... Алла сакласын, бер-беребезне саклыйк”.
Мурат Гайсин: “Айнурны 20 елдан артык беләм. Балачактан бирле бергә булдык. Бергә урта махсус музыка мәктәбен тәмамладык. Айнур талант иде, башка андыйлар юк. Нинди уен кораллына алынса да, өздереп сайрата иде. Без аны үзара дөньяның 7 баянчысы дип йөрттек, чөнки ул баянистлар арасында узган "Кубок мира" конкурсында 7 урын алып кайтты. Бик авыр. Кичә генә аның белән сөйләштем. Нык итеп ютәлли иде, шулай да позитив булырга тырышты. Октябрь азагында Татарстан концертларында очрашырбыз дип саубуллаштык. Чын дустым иде. Ун ел элек Казанга махсус минем туйга да килгән иде”.
Комментарийлар
0
0
Ауыр тупраклары енел булсын. Калганнарга туземлек
0
0