«Күңелем түрләреннән чыга җырларым»

Бер кергәндә танышып сөйләшеп киттек. Гөлсирә белән Әлфирә икән үзләре. Әлфирәсе, машалла, әле җырлый да, җырлар да яза икән. Соңгы вакытта телевизордан да еш күренә торган Эльмира Сөләйманова башкара торган «Балан ачы шул, балам!» җырының авторы булып чыкты ул.

- 130 җыр яздым инде, җырларымны Илдар Әхмәтҗанов, Миргаяз Шәрәфиев, Рәшит Сөләймановлар башкара. Әле Хәния апа белән дә очрашырга сөйләштек, - дип сөйли Әлфирә.

- Соң шулай булгач, ниш­ләп йөрисең соң монда? - дим.

- Җыр ул - күңел эше, рухи дөньяң, ә эшең - дөнья көтү чарасы, үзеңнең кирәклегеңне тану ысулы. Бер генә эшнең дә кимчелеге-хурлыгы юк, апам! Һич кенә дә хурланмыйм, «Чәй йорты»быз - үзәктә, мактаулы кафе. Милли ризыклар яратучылардан көн-төн рәхмәтләр генә ишетәбез. Җырларым исә барганда да языла, кайтканда да, өйгә кайтуга, диктофонга гына төшерәсе кала. Алланың рәхмәте бу, олы нигъмәте. Юкса өч мәртәбә үлемнән калдым бит. Сабыр­лыгыма, түземлегемә күрә биргәндер газиз Аллаһы Тәгаләм бу бүләкне...

Әлки районының Иске Салман авылы кызы ул. Танылган балта остасы, матур җырлаучы Заһид белән бик уңган-булган Гөлсем гаиләсендәге төпчек бала. Дүрт абыйсы һәм Гөлсирә апасының кочагыннан төшми үсә.

Мәктәптә укыганда ук, шигырьләр яза башлый кызчык, шул ук вакытта әти-әнисеннән өйрәнгән җырлар белән концертларда катнаша.

10нчы сыйныфны тәмамлагач, Казанның кооператив техникумына укырга керә. Аннан кайткач, авыл кибетендә эшли, яшь көе кияүгә чыга. Ашыкканын-ялгышканын бик тиз аңлый да бит... Кызы Эльмира туа. Бәлки тормыш­лары җайланыр дип, Төрекмәнстандагы хәрби хезмәттәге Хаҗип абыйсы үз янына чакыра. Барып заводка эшкә урнашуга, бүлмә бирәләр. Өч айдан өч бүлмәлегә күчәләр. Икешәр смена эшлиләр, акча да керә, тик аралар гына катмарлы. Ул да түгел, 50-60 градус эсселектә кызлары авырый башлый. Гөлсирә апасы килеп, баланы авылга алып кайтып китә. Әлфирә өчен инде тормышның яме калмый, баласын сагына. Ахырдан Казанга кайталар. Улы Илсур туа, ә яшәүләренең барыбер рәте булмый. Аерылышалар. Ишегалды себерүче булып эшкә урнаша. Тәкъдир. Өч елдан фатирлы була Әлфирә. Үзләре янындагы тегү фабрикасына эшкә урнашкач та, тырышлыгын тиз күрәләр. Бусы инде планыңны үтәү генә түгел, ә бригадаң өчен, теккән әйберләрнең сыйфаты өчен җавап бирү. Үз эшенең остасына әйләнә ул монда. Ә «Оргсинтез» кебек олы оешмага барып кергәч, тагын да кирәклерәк һөнәр - штукатур-маляр эшен үзләштерә. Бу вакытта инде Әлфирә Анатолийга кияүгә чыккан була. «Биш балаң булса, биш балаң белән дә алам», - дигән ул. Бу никахтан кызлары Эльза туа. (Хәзер инде олы кызы медицина көллиятен тәмамлап, шәфкать туташы, Илсуры исә КАИда укый.) Ул тугач, җир алып бакча ясыйлар һәм үз куллары белән ике катлы өй төзеп яши башлыйлар. Әлфирәнең кулыннан килмәгәне юк. Ремонт дисеңме, беседка, бассейн кирәкме - үзе дизайнер, үзе төзүче. Тик борчу-хәсрәтләр дә янда гына шул. Авылга кайтуларының берсендә, мунчадан чыгуга, Әлфирә аңын җуеп егыла. Шунда искиткеч яктылык­ка баруын тойган ул. Бөтен дөнья яктылыкта, имеш. Йөзләре ак кардай, йөрәк тибеше дә сизелми, ди. Анатолий елый-елый өйгә күтәреп кертеп салган хатынын. Күпме вакыт узгандыр, аңына килсә, бите буйлап чишмәдәй тир ага. Менә шунда башына көе белән бергә шигъри юллар килә:

«Балам бәгърем!
Яшьләр ага мөлдер-мөлдер,
Берничек тә булмый туктатып...»

- Күк капусы ачылгандай хис иттем, башка берни белән аңлата да алмыйм, белмим дә, бәлки мәрткә китү булгандыр, - дип сөйли Әлфирә ул вакыйга турында. - Ни булса да, Аллаһы Тәгаләнең рәхмәте! Шуннан соң мин Коръән сүрәләренә тагын да ныграк ябыштым, - ди ул.

Уй-хыялларың, өметләрең гел яхшылыкта булса да, язмыш юлыңда упкыннар да әзерләп куя икән шул. Алдан ук ниятләп, авылларына корбан чалырга кайталар. «Җиде кыз чишмәсе» дигән бик матур урында әби-апалар җыелып, мул табынлы Коръән мәҗлесе оештыралар. «Олы бурычны үтәдек, Аллага шөкер», - дип шатланышып кайтып килгәндә, «җенле җир» борылмасында машина чокырга барып төшә. Шөкер, башкаларга берни булмый, тик Әлфирә кымшана да, дәшә дә алмый. Алексеевск хастаханәсенә илтеп салалар. Биш көннән Казанга. Республика клиник хастаханәсендә томография ясап, умыртка баганасы сынганлыгын ачыклыйлар. Ике ел дигәндә, аякка баса тагын. Эшеннән кайта да шигырьләре тулы дәфтәрен, җырларын күтәреп, җырчылар янына китә. Миңгол Галиев белән шулай дуслаша.

- Ул, эше күплеккә карамый, һәрчак кабул итә, киңәшләрен бирә, җыр башкару дәресләре биреп, мине тәки җырчы баскычына бастырды, - ди Әлфирә.

Инде әнә уңышлары да күренә. Яңа елы уңышларга мул булачагына ышана Әлфирә Гайнуллина. Беренче көннәрендә үк «Тәртип» радиосында аның иҗат юлына багыш­ланган матур эчтәлекле тапшыру яңгырады, үзе сөйләде, җыр башкарды. Җырлары камил, өметле. «Инде клип чыгарам, китап бастырам, Аллаһы боерса», - дип җиң сызганып, иҗат дулкынында кайный. Бирсен Ходай дип телик!