Раяз Фасыйхов: "Әниләргә коронавирусны мин йоктырган дип сөйләгәннәр"

- Раяз, сиңа “җырчы булма, артист юньле һөнәр түгел ул” дип әйтүче булдымы?

- Юк, булмады. Мин җырлы гаиләдә, җылы мохиттә үстем. Без - әби малайлары, безне әби үстерде. Әти малае да булдым. Әти клуб мөдире булып эшли башлагач, мине төрле бәйгеләргә йөртте, репертуарымны барлады, җырлар язып бирде. Биш бертуган арасында мин генә тугызынчы сыйныфтан соң чыгып киттем. "Бу баланың нота грамотасы булырга тиеш", - дип әти мине Арча педагогика көллиятенә укырга җибәрде. Әлеге көллият минем өчен бик зур мәктәп булды. Анда мин яңа дуслар таптым, кеше белән аралашырга өйрәндем, яхшы остазларга эләктем. Башта туганнарда, аннары әтинең дусларында яшәдем. Кемдер яшәргә урын таба алмыйча аптырый, ә миңа язмыш гел мөмкинлекләр, юлыма яхшы кешеләр чыгарып торды. Хәзерге көндә дә шулай.

- Моңлы җырлар башкару сиңа күбрәк килешә кебек...

- Тәүге тапкыр сәхнәгә әти язган "Кыр казлары" җыры белән чыктым. Репертуарда моңлы җырлар күп иде. "Энем, тормыштан уңмадыңмы? Әллә ятимме син? Шулкадәр моңланасың, ышандырып җырлыйсың", - дип әйтәләр иде. Һәр җырны үзем аша үткәреп башкарам. Кайвакыт Люция: "Бу җырны кемгә багышлап җырладың?" - дип сорап куя. Шуннан әкренләп дәртлерәк җырлар да яздыра башладым. 

- Әтиең вафатыннан соң күзләрең әле дә моңсу, сагышлы...

- Әти узган елның октябрендә китте. Күңел әле дә ышанмый. Авылга кайткач, иске мунчада берәр эш эшләп утырадыр кебек. Радиосы да үзе янында гына тора иде. Кайвакыт әтинең телефонына шалтыратасы килә. 

- Ялгышмасам, башта ул коронавирус белән чирләде?

- Әйе. Хәтта коронавирус белән чирләп тә исән калган кеше ул, чөнки үпкәләренең 80 проценты зарарланган иде. Башта хастаханәгә барырга теләмәде, "җил генә тигәндер" диде. Әниләргә коронавирусны мин йоктырган дип сөйләүчеләр дә булган. Ләкин чирләп терелгәч, ике атна карантинда утырганнан соң гына без авылга кайттык. Әни йөткерә иде инде. Табиб аңа йөткергәннән дару язып биргән, ә коронавируска каршы тест узарга кушмаган. Шуннан соң дуслар белән сөйләшеп, әти белән әнине Балтач районы хастаханәсенә җибәрдек. Аллаһка шөкер, дәваланып кайттылар. Аннан соң әтине тагын бер сынау көтте.

- Нинди сынау?

- Аяклары авырту сәбәпле, тез буыннарын алыштырырга туры килде. Инде җәй көне йөгереп йөрер дип уйлаган идем. Балыкка барырбыз дип хыялландым. Аякка басты дигәндә, апрельдә яман чир барлыгы ачыкланды.

- Табиблар коткарып кала алмадымы? 

- Юк, алар "булырлык түгел" диде. Сентябрь аенда әтинең туган көне булды. Лондонда яшәүче абый да кайтты, үзенә сиздермичә генә бәхилләште. Тальянда уйнап, җырлашып утырдык. Ул видеоларны әле дә карый алмыйм, күңелгә авыр. Әти соңгы көннәрен бездә яшәде, бертуган энем Рәсим бик булышты.

Әңгәмәнең тулы вариантын "Шәһри Казан. Язмыш" газетасының бүгенге санында укыгыз. Газетаны сату нокталарында сорагыз.