Батырлыкны онытырга хакыбыз юк. Онытмаучылар гына азая....

Аннары Татарстанның Милли музеена юл тоттык. Ишек төбендә Муса Җәлилнең шигырьләре яңгыравы, кунакларны шул рәвешле каршы алулары йөрәккә май булып ятты.

Батыр йөрәкле шагыйребезне искә алу чарасы аның кул һәм күңел җылысын саклаган “Моабит дәфтәрләре”н тантаналы рәвештә халык хозурына кую белән башланып китте. Быел мондый мөмкинлеккә Габдулла Кариев исемендәге Казан татар дәүләт яшь тамашачы театры директоры, М.Җәлил исемендәге премия лауреаты Луиза Янсуар ия булды. Аннары илебезнең тынычлыгы өчен Бөек Ватан сугышында һәлак булучыларны бер минутлык тынлык белән искә алдык.
– Безнең өчен башларын салган каһарманнарның тарихларын кечкенә вакыттан алып шушы көнгәчә өйрәнеп киләм. Әмма һаман бер сорау җаныма тынычлык бирми: кешегә Ватаны хакына шундый куркыныч һәм кискен адымга бара алу көче каян килә? Без тыныч шартларда гомер иткән кешеләр, әгәр куркыныч алдында калсак, үзебездә ул көчне таба алыр идекме? – дип, Луиза Янсуар безне уйга салды.

– Театр училищесына укырга кергәндә, миңа 15 яшь иде. Мәктәп елларында әдәбият дәреслекләреннән Муса Җәлилнең шигырьләрен укыганымны хәтерләмим. Димәк, алар булмаган, әле дәреслекләргә кертелмәгән. Ә укып бетереп, 70 елда Буада гастрольләрдә йөргәндә, минем кулыма “Җырларым” дигән китап эләкте. Анда – 95 шигырь. Бу төрмәдән кайткан “Моабит дәфтәрләре”ндәге шигырьләр булып чыкты. Ул минем өстәл китабыма әйләнде. Миңа авырлыклар килсә, берәрсе мине рәнҗетсә, авыр сүз әйтсә, менә шул китапны алып укыйм. Шуннан үземә көч һәм ярдәм алам кебек, – дип истәлекләре белән уртаклашты Татарстанның халык артисты Нуриәхмәт Сафин.

Бу чарада җылы сүзләр күп яңгырады. Алар каһарман шагыйрьнең туган көнендә генә түгел, ел әйләнәсе әйтелсен иде. Батырлыкны онытырга хакыбыз юк.