Хаталарны бик оста ясыйм, шуларда өйрәнәм. Башкаларныкы – мин өйрәнерлек дәрәҗәдә түгел.
Хата гөнаһтан ничек аерыла? Кешенең хата ясарга хакы бар, ә гөнаһ кылырга – юк.
Аякларда дөреслек юк, әмма алар ярдәмендә дөреслекне табарга була.
Җәмәгатьчелек фикеренә бәйле булмау «җан тынычлыгы» дип атала.
«Аһ, сез, наяннар, минем ахмак шаярулардан көләргә теләмисезме?! Мин сезне барыбер көлдерәчәкмен!» – диде Петросян. Һәм көлдерде.
Сиңа бернинди ахмак сүз дә әйтергә теләмим, ләкин шунсыз безнең аралашу килеп чыкмас шикелле.
Начар кешеләргә аклау эзләмәгез – чәчәкләрне чүп савытына утыртканнан ул вазага әйләнми.
Кичерү – киң күңеллелек билгесе түгел, ул явызлыкны җәзасыз калдыру гына.
Бүре эш түгел, ул шундук үтерә, ә көн саен сигезәр сәгать җәзалап үтерми.
Иң яхшы вакыт кырык яшьтән соң: барысын да мөмкин, берни дә куркыныч түгел.
фото - govoritufa.ru
Комментарийлар