«Обонато!», яки без булмасак, мин юк?

Хәзер бөтен тормыш телефонда бит инде. Элек тә аңардан башка күпләр сулый да алмый иде. Хәзер, үзбикләнү режимы кертелгәч, телефон зур дөнья, дус-танышлар белән бәйләүче төп чарага әйләнде.

Таң беленү белән хәерле иртә тели дусларым. Аларның теләкләре көнемнең уңышлы, хәвеф-хәтәрсез, тыныч кына узуына ярдәм итәдер дә әле. Үзем дә җавапсыз калмыйм. Иң изге теләкләремне юллыйм. Ватсап төркемендәгеләр белән бер гаилә әгъзалары төсле – шатлыкларны да, борчуларны да уртаклашабыз.

Тик соңгы вакытта шатлык-сөенечләр кимеп тора бит әле. Күзгә дә күренми, кулга да беленми торган бер “таҗлы вирус” дигән зәхмәт томышыбының астын өскә китерде. Ләкин кәефеңне төшерсәң, иммунитетың кими, ди табиблар. Шуңа төшенкелеккә бирелмәскә тырышабыз. Баш өстендә түбә бар. Аннан яңгыр яумый. Тамак тук, өс бөтен. Өйләр якты, җылы. Телевизор күрсәтеп тора. Әби-бабайлар ачлы-туклы ярым ялангач хәлдә дә дошманны җиңгәннәр бит әле, әнә!

Яшьлегебез бергә узган университет сабакташларым белән аеруча якынаеп киттек бу араларда. Яшьлек ерагая барган саен, якыная, диләр. Дөрестер, күрәсең. Бер-беребезнең күңелен күтәрер өчен нинди генә матур сүзләр, җыр-моңнар тапмыйбыз без бүген.

Күп кенә төрки телләрне белгән, интернет диңгезендә колачлап йөзгән Асиябезнең (КФУ галиме Асия Рәхимова) хәбәрләре аеруча саллы, мәгънәле һәм уйландыра торган була. Беркөнне ул безгә менә мондый мәгълүмат җиткерде. Кара болытны үтәли чыккан кояш нуры шикелле булды ул. 

Африка халыкларын өйрәнүче галим-антрополог бер кабилә балаларын чакырып ала да: “Әнә күрәсезме, агач төбендә бер кәрҗин җиләк-җимеш. Аның янына кем беренче булып барып җитә, ул шуңа була!” – ди. Берәм-берәм йөгерерләр дип көтә инде ул аларны. Ә балалар, галимне гаҗәпкә калдырып, куллары белән тотынышалар да бергә йөгерә башлыйлар. Кәрҗин янына да бергә килеп җитә алар. Бергә утырып тәмләп ашыйлар да. “Нигә шулай иттегез?”- дип кызыксына галим. “Обонато!”- дип җавап бирә балалар. Ә бу алар телендә “Без булмасак, мин юк!” - дигәнне аңлата икән.

Хәер, үз телебездә дә бар андый матур гыйбарә – “Без бергә!” Бүген һәркемгә бик җиңел булмаган чорда аны тагын да ешрак әйтергә кирәк безгә.

Фото: https://pixabay.com/