Минем беренче уразам: җимешле чәй, тәмле аш

Әни белэн икәү сәхәр ашап ятабыз, әле йокыга киткәч төшләнеп бетәсең: имеш, ашап куйгансың йә су эчәсең икән, шуннан сискәнеп уянып китәсең дә, йөрәкләр жу итеп китә. Кыз балага әни кеше үрнәк бит ул, шуңа да әнидән калышмаска, аның белән беррәттән тотарга тырыша идем. Әни миңа хәтта әйтә иде: «Кызым, син бит әле бала, ашый торган чорың, аша» дия торган иде. Ул вакытта 15 көнләп ураза тоттым. Аның рәхәтлеге һаман да истә. Әни белән ашарга көйләп куя идек. Мин мәктәптән кайтуга әни тәмле ашны мич эченә пешерергә тыгып куйган була. Аш исе бөтен өйне тутырган була. Кышкы көн кыска булу сәбәпле, авызны да иртәрәк ача идек. Җимешләп чәйләр эчеп, тәмле аш ашап җибәрү үзе бер зур бәйрәм булып тоела иде миңа. Ә нинди матур төшләр күрүемне бер үзем hәм бөек Аллам белә.

Ураза ае үзенә бер сихри, рәхәт ай ул безнең Ислам динебездә. Ул безнең бер үк вакытта физик яктан да, рухи яктан да чистарынуыбыз. Бөек Аллабызга якынаюыбыз. Дөнья мәшәкате белән без икенче мәңгелеккә барасы дөньябызны онытып, кырмыска сыман мал җыябыз, ә рухи дөньябызны бөтенләй онытабыз.

Аллама меңнән-мең шөкер быелгы ураза аен күрүгә. Тоткан уразаларыбыз кабул булсын. Киләсе Шәриф Рамазан уразасын да күрергә hәм тотарга насыйп булсын иде, йа Раббым! Әмин!

Чулпан Әхмәтҗанова-Гәраева

Фото: pixabay.com