Ризван ХӘКИМОВ: «Ходай биргән гомердән артыгын яшәп булмас»

Үз-үзеңне тәрбияләргә, карарга кирәк. Яз көне хәлсезлек сизелә: иртән уянуы авыр, көн буена йокы килеп йөри. Моның белән витаминнар ­ярдәмендә көрәшәм. Һәр яз саен аптекадан витамин алып, бер курс шуны эчәм. Җәен күбрәк яшелчә-җимеш ашарга тырышам. Үзебездә үскәнне алам, чит илдән алып кайткан җимешләргә кызыкмыйм, алар миндә ышаныч тудырмый. Чикләвекләр, бал белән чәй эчәргә яратам, ул да кыш айларында иммунитетны ныгытып җибәрә. Аннары, җәяү йөрергә яратам. Ашыгыч эшләрем булмаса, гел руль артына утырмыйм, җәяүләп иркенләп йөрим.

Хәзер - көз, чирдән баш­ка, депрессиясе дә бар. Аңа да бирешергә ярамый. Моның өчен күбрәк күңелле кешеләр белән очрашырга кирәк, берүзең бикләнеп яту файдалы түгел.