“Онытмадыңмы, әниеңне югалткан көн...”

– Ел да әнинең каберенә берничә мәртәбә кайтып киләм. Еллар узган саен ныграк сагындыра. Быел, җай чыгып, июньдә ук кайттым. Әти хастаханәдә, яман шеш белән авырый. Көн аралаш янына барып йөрим. 89 яшен тутырды. Яшәргә тырыша! Терелергә, тернәкләнергә үҗәтләнә. “Онытмадыңмы, әниеңне югалткан көн...” – ди миңа, иртәдән үзе шалтыратты. Елашып алдык. 
Онытыла торган көнме соң? Ул юл фаҗигасе гомерне икегә бүлде. Яңадан тудым дияргә дә, михнәт утларына сикердем дияргә дә белмим. Сынау инде. Әнине югалтуы бик авыр. Бүген сәдакалар бирдем, Коръән укыттым. Дүшәмбе көнне 5 нче лицей каршында эшләп килүче Вафирә Гыйззәтуллина исемендәге 26 нчы музыка мәктәбендә укучылар белән әни турында фильм карыйбыз, аннары концерт куябыз. Үзем исән чагында әнинең исемен мәңгеләштерүдән туктамам, – ди кызы Камилә ханым.