Нияз Җәләлов: "Хатын кызымнан ике яшькә генә өлкән"

– Нияз, ни сәбәпле 25 ел гомер иткән хатының белән аерылыштыгыз?

– Аерылышу уе аңа кадәр бар иде инде. Балалар үскәнен көтеп йөрдем. Ике бала үстердек. Узган ел улым армиядән кайтты, Краснодарда хезмәт итте. Кызым кияүдә, оныгым бар. Хәзерге хатыным кызымнан ике яшькә генә өлкән, ул 1988 елгы. Әмма эш яшьтә түгел бит. Иң мөһиме – әйбәт кеше булсын ул. 

– Кайбер психологлар балалар хакына дип бер-береңә түзеп яшәмәскә куша...

– Төрлечә карарга була. Кайбер кеше уйламый да, чыга да китә. Балалары турында уйлап та бирми. Мин – йолдызлыгым буенча Кысла, балалар өчен җанымны бирергә әзер. Бәлки минем турыда: “Балаларын ташлап чыгып китте”, – дип сөйләүчеләр дә булгандыр. Мин киткәндә, улым 7нче сыйныфта укый, ә кызым ул вакытта университет тәмамлаган иде. Алар миңа бернинди үпкә дә белдермәде, бу адымымны аңлап кабул иттеләр. 

– Илсинә белән ничек таныштыгыз? Әнисе сине ничек кабул итте?

– Ул – Питрәч районы Шәле авылы кызы. Аның белән шунда концерт куярга баргач таныштык. Илсинә хастаханәдә эшли, суткадан кайтып йокларга яткан булган. Әнисе уятып: “Әйдә, клубка концертка барабыз, Нияз Җәләлов килгән”, – дигән. Илсинә әнисен концертка илтеп куярга гына теләсә дә, үзе дә залга кергән. Концерт вакытында җырлаганда, күзем Илсинәгә төште. Сүз уңаеннан, аның игезәге дә бар, әмма алар бер-берсенә охшамаган. Илсинә белән ничек тә танышасы килде. Сәхнәгә чыктым да болай дидем: “Иң шәп алкышлаучы тамашачыга миннән бүләккә җыентык!” Аны кемгә бирәсен үзем генә белдем. Илсинә бүләк алырга менгәч: “Концерттан соң яныма килерсең әле”, – дидем. Шулай танышып, аралашып киттек. Илсинә иреннән аерылып малай үстерә иде. Әнисе безнең кавышуга башта каршы килгән, яшь аермасы 20 ел бит. Әмма Илсинә: “Ниязга кияүгә чыкмасам, беркемгә дә чыкмаячакмын”, – дигән. Без 9 ел бергә. Балаларым белән дә уртак телне тиз тапты. 

– 9 ел бергә булсагыз да, уртак балагыз юк...

– Ул күптәннән тели, әмма мин ашыкмыйм. Уйлый-уйлый 55не тутырам инде (көлә). Баштан ук алып кайткан булсак, инде мәктәптә укыр иде...

– Нияз, син тормышыңнан канәгатьме?

– Аллаһка шөкер, канәгать. Иң мөһиме – якыннарым исән-сау. Дөньялар тыныч, балалар сәламәт булсын. Кешеләр бер-берсенә мәрхәмәтлерәк, игътибарлырак булсын иде.

Әңгәмәнең беренче өлешен әлеге сылтама буенча кереп укыгыз.