Фирдүс Тямаев ярдәм сорый

«Кешедә моның кадәрле күз яше буладыр дип һич кенә дә уйламый идем. Еламый калган бер төнем дә юк бит. Инде ничә ел башымны бер сорау бораулый: Аллаһы Тәгалә нишләп миңа шулкадәрле сынау язды икән? Ике баламның берсе дә сау-сәламәт түгел бит».

«Улыгыз гарип булачак»

Альмира мәктәпне тәмамлагач, педагогика училищесында укый. Аннан соң «Чаллы икмәк» кибетендә эшли. 22 яшендә яраткан кешесе белән чәчләрен чәчкә бәйлиләр. Бераздан Альмира үзенең йөккә калуын белә, ләкин көтеп алган йөрәк җимеше дөньяга вакытыннан алда аваз сала.
– Улым Эмиль җиде айдан туды. Бүгенгедәй хәтерлим, төнлә температурам күтәрелеп, бала тудыру йортына алып киттеләр. Туганда, Эмильнең авырлыгы 2 кг 400 грамм иде. Хәлсез булды, үзе сулый алмады. Шунда ук «үпкә ялкынсынуы» дип диагноз куйдылар. Шуңа күрә ул гомеренең беренче көннәрен реанимациядә уздырды. Баламны табып, аякка баскач, табиб мине үз янына чакырып китерде дә, күземә туп-туры карап: «Ирең читкә йөри идеме әллә?» – дип сорады. Минем үз-үземне белештермичә елый башлавымнан барысын да сүзсез аңлады. Шуңа күрә ул, артык сораулар биреп, җанымны телгәләмәде. «Балаңның хәле авыр. Моның өчен иреңә «рәхмәт» әйт. Бала карында чакта инфекция эләктергән. Синдә ул йогышлы авыру юк. Ул бары тик иреңнән генә күчә ала», – диде. Баланың вакытыннан алда тууына да шушы сәбәпче булган икән, – ди Альмира.

Сабый, ай ярым реанимациядә ятканнан соң, җитлекми туган балалар бүлегенә күчерелә.
– Баштагы вакытларда улымны «зонт» аша тукландырдылар. Аз булса да ана сөте керсен дип, күкрәгемне савып эчертергә тырыша идем, – дип искә ала Альмира ул авыр көннәрне.
Бераз авырлык җыйгач, ана белән баланы хастаханәдән чыгаралар. Дөньяга аваз салганнан бирле яшәү өчен көрәшкән баласын куенына кысып өйгә кайткан яшь хатын өчен өйдә тагын бер «сюрприз» әзерләнгән була әле: ул ирен башка хатын белән «тота». Иренең хыянәтен кичерә алмаган Альмира, елый-елый, әти-әнисе йортына кайтып егыла. Ә алда аны тагын сынаулар көткән булып чыга.
Дүрт ай вакытта Эмильгә АКДС, полиомиелитка каршы прививка ясыйлар. Шуннан соң баланың хәле кискен авырлаша.
– Прививкадан соң Эмильнең температурасы бик нык күтәрелде. Шуннан соң безне ашыгыч рәвештә Казанга җибәрделәр. Анда нейрохирургия бүлегендә яттык. Табиб миңа шунда ук: «Сезнең балагыз гарип булачак», – диде. Улымның башына су җыелганлыктан, ул бик зур булып үсте. Хәзер аның баш әйләнәсе 54 см, ә ул чагында 52 см иде. Хастаханәгә кергәннең дүртенче көнендә катлаулы операция ясадылар. Башына аппарат куйдылар. Артык сулар тән аша уза торган трубка ярдәмендә агып тора. Шуңа күрә Эмиль кече йомышын бик күп башкара. Гел памперслар алып торырга кирәк. Шул аппаратны куйгач, башына су җыелмый башлады. Ай саен Казанга барып, икешәр-өчәр атна хастаханәдә ята идек. Чаллыга кайтып, бер-ике көн ял итәбез дә кабат Казанга китәбез. Аның белән хастаханәләрдә ятканда, бәдрәфкә барудан куркып, ашамаска тырыша идем, чөнки Эмильнең үзен генә калдырып булмый, – ди ана.

«Ул көнне елауларым...»

Эмильгә дүрт яшь булганда, Альмира булачак икенче ире белән таныша. Егет Апасныкы булганлыктан, шунда өйләнешәләр дә яшәргә Казанга күченәләр.
– Икенче иремне яратып чыктым, чөнки әйбәт кеше иде. Мине шундый авыру бала белән алуына да зур рәхмәтлемен аңа. Тормышымда андый кешеләр бик сирәк очрады. Бер-беребезне ярата идек. Раил – гаиләдә төпчек бала, шуңа күрә өлкән яшьтәге әнисе гел: «Оныклар күрәсем килә», – дип әйтә иде. Шулай итеп, 2009 елның 17 июлендә Казанда 4 килограммлы кыз бала – Лилиябезне алып кайттым, – ди Альмира, икенче тапкыр әни булу хисләрен татуны искә алып. – Кызым бик матур. Тугач ук, аның янып торган зәңгәр күзләрен, сары чәчләрен яраттым. Ләкин шул ук вакытта Лилиянең күзләренә игътибар иттем. Ул горизонталь рәвештә хәрәкәт итеп тора иде. Мин бу кимчелекне бала үсә-үсә бетәр дип өметләндем.

Аннан соң Альмирага ике баланы карарга авыр була башлагач, әти-әнигә якынрак булырбыз дип, яшь гаилә кабаттан Чаллыга күченә. Тик әллә бу күченүне ире авыр кичерә, әллә башка сәбәпләр була, Раил акрынлап исерткеч эчемлекләр белән мавыга башлый.
– Иремә карата мәхәббәтем сүрелде. Яраткан кешене көн саен күрәсе, аны кайгыртасы килә бит. Бездә андый нәрсә бетте. Аралар суынды. Ике бала белән ялгызыма бик авыр буласын чамаласам да, аның белән аерылышырга карар кылдым, – ди Альмира. Шуннан соң ул, ике баласы белән, кабаттан әниләре янына кайта.